راستی فاطمیه نزدیک است...

بنام خدا

زیر باران دوشنبه بعد از ظهر

اتفاقی مقابلم رخ داد

وسط کوچه ناگهان دیدم

زن همسایه بر زمین افتاد

سیب ها روی خاک غلطیدند

چادرش در میان گرد وغبار

قبلا این صحنه را...نمی دانم

در من انگار می شود تکرار

آه سردی کشید،حس کردم

کوچه آتش گرفت از این آه

و سراسیمه گریه در گریه

پسر کوچکش رسید از راه

گفت:آرام باش! چیزی نیست

به گمانم فقط کمی کمرم...

دست من را بگیر،گریه نکن

مرد گریه نمی کند پسرم

چادرش را تکاند، با سختی

یا علی گفت و از زمین پا شد

پیش چشمان بی تفاوت ما

ناله هایش فقط تماشا شد

صبح فردا به مادرم گفتم

گوش کن ! این صدای روضه ی کیست

طرف کوچه رفتم و دیدم

در و دیوار خانه ای مشکی است


با خودم فکر می کنم حالا

کوچه ی ما چقدر تاریک است

گریه،مادر،دوشنبه،در،کوچه

راستی! فاطمیه نزدیک است...

                                                                          

                                                 شعر:حمیدرضا برقعی

هنوز باید جنگید

هوالقهار

ما برای سکون نیامده ایم

نیامده ایم که در کنار استعمارگران جهانخوار جایی نیز برای خود باز کنیم

ما آمده ایم که اتفاقاً تنش بیافرینیم

آمده ایم که اتفاقاً شورش کنیم

ما آمده ایم تا طغیان کنیم

بغض و کینه انقلابیمان را میخواهیم که اکنون تازیانه کنیم

تازیانه کنیم بر گرده جبارانی که حقوق بشرشان جز گلوله برای سینه دردکشیده ی ما ارمغانی نداشته است

جنگ ما جنگ عقیده است

نه امروز شروع شده است نه دیروز

جنگ ما جنگ خلقت انسان است و غرور شیطان

روزی شیطان فرعون بود

روزی نمرود

روزی ابوسفیان

امروز هم امریکا است....

مهم این نیست که شیطان چه رختی بر تن میکند

مهم این است که همیشه سرخی خون حق طلبان عالم چهره از نقاب او درکشیده است

آری جنگ ما جنگ عقیده است حد و مرز جغرافیایی نمیشناسد

جنگ ما به قدمت تاریخ خلقت است.

 بجنگ که پیروزی از ان ماست...

ان تنصروا الله ینصرکم و یثبت اقدامکم....

                                                                                              "مبین"

آسمان غم

بنام تو خدایا

زندگی نقش خنده هایی است که بر آسمان قلب هایمان نقاشی میشود

اما دنیای من دنیایی است که سالهاست آسمانش ابریست

بغض در گلوی ابرهای تیره ام زود است که شکسته شود

بغضی که شکستنش هم خاموش خواهد بود

چراکه نمیخواهد خنده مستانه تو را در هم ریزد.

                                                                             "مبین"

روایت عهد

بنام تو خدایا

بگذار یزیدیان زمان خنجر خویش را به قصد کربلایی دیگر تیز کنند
بگذار هلهله کنند بر سرهای بریده شده
بگذار بر اینکه انتقام شکست بدر را از خاندان آل الله گرفته اند سرمست شوند
اما بدانند که تجربه بدر را اینبار در قدس بر آنان خواهیم چشاند.


گویند هنگامه ای میرسد که در میان فریاد لاشریک لک لبیک حاجیان فریادی متفاوت توجه همه را به سمت رکن و مقام جلب میکند که میگوید:"انا بقیة الله" و پس از آن است که "واشرقت الارض بنور ربها"آغاز میشود.
خدا بر ما منت نهاد و تو را باطن قبله مان کرد مولا جان وگرنه که پرستیدن کعبه بی تو کجایش عبادت است؟
میگویند بخوانید"یا محمد،یا فاطمه،یا علی،یا حسن،یا حسین،یا صاحب الزمان ادرکنی و لا تهلکنی"
گاهی باید از منت نهنده منت کشی کرد آنهم وقتی بهای منت کشی ات ظهور است،میدانی چطور از خدا منت کشی کنی؟
بگو به پروردگارت، بگو"اَللّهُمَّ اِنّا نَشْکوُ اِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنا صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَالِهِ وَغَیْبَهَ وَلِیِّنا وَکَثْرَهَ عَدُوِّنا وَقِلَّهَ عَدَدِنا وَشِدّهَ الْفِتَنِ بِنا وَتَظاهُرَ الزَّمانِ عَلَیْنا فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَاله"

                                                                                                                                       "مبین"

از باغ میبرند چراغانی ات کنند

بنام تو خدایا

از باغ میبرند چراغانی ات کنند

تا کاج جشن های زمستانی ات کنند

پوشانده اند صبح تو را ابرهای تار

تنها به این بهانه که بارانی ات کنند

یوسف به این رها شدن از چاه دل نبند

اینبار میبرند که زندانی ات کنند

ای گل گمان نکن به شب جشن میروی

شاید به خاک مرده ای ارزانی ات کنند

شعر از:"فاضل نظری"

سیل نور

بنام تو خدایا

شکستن خورشید در خم زلف های تو

سیل نور به راه انداخت

و غرق کرد

هرآنچه را که شب بر قلب های ما بنا کرده بود

چه دیوانه کننده بود این باد

هنگامی که گره از سر زلف تو وا میکرد

ما روزمان را نه با طلوع خورشید از شرق خاک

که با غروب آن در دریای نگاه تو صبح میکنیم

                                                                                                                            "مبین"

تب ِ باران

بنام تو خدایا

                                                                                     "نگار باران"

وقتی میخندی

انگار که آهنگِ باران، با قَه قَه ی تو یکی میشود

یکی میگفت شبی که گریه کردی
باران مانده بود قَه قَه کند یا هِق هِق کند؟
بغض گلوی ابرها را گرفته بود
آنشب باران با اهنگ اشک های تو بارید
گاهی نم نم و گاهی توفانی
                                                                                                    

---

                                                                                                                         "خدا باران¹"

  

                                                                               

                                                                               باران که میبارد

                                                                               یاد تو توفان میکند

                                                                               آدم دوست دارد سجاده در باران بیندازد

                                                                               قنوت را بگیرد و دستانش  پر شود از باران

                                                                               چقدر زیباست،صدای تکبیرت در کوران باران ادغام شود

                                 

                                                                                                                                    "مبین"

---

1-khodabaran.blogfa.com

                                                                          

                           
                      

                          

                        

                                                             

خدا شیفته

بنام تو خدایا

خودشیفته نیستم

خداشیفته ام...                                                                            گاهی که گردنم رگ به رگ میشه

من در خود خدایی دارم که به آن میبالم                                              زمانیه که با خدا رو راست نیستم

خدای من اقرب علیک من حبل الورید است                                         خدای من خیلی رو رفاقتش غیرتیه                                                                                                             رو همین حساب گاهی هم رگ گردنم باد میکنه...

                                                                                       

 

 من خداشیفته ام...

من با خدای خویش یک رگ گردن فاصله دارم.

                                                                                                               "مبین"

شوریدگی

بنام تو خدایا

دریا را که موج میزند

دل ساحل شور میزند                                                                       " شور دیدارت اگر شعله به دلها بکشد

گمان ساحل این است که دریا نیز شور تو را دارد                                       رود را از جگر کوه به دریا بکشد"

ساحل میترسد که دریا به گوشه چشمان تو هجرت کن

ساحل از تنهایی خویش میترسد                                                                                     "فاضل نظری"                                                              

                                                                                                                  

در شوریدگی دریا همین بس

که دیگر به ناز ماه نیز دلش بی تاب نمی شود

دریا منتظر جوشش چشمه اشک توست

تا به گوشه چشمانت بپیوندد

یارا...

دریا را اقیانوس نمیکنی؟

                                                                                  "مبین"

زندگی شیرین

بنام تو خدایا

زندگی فراتر آن چیزی که فکر میکنید نیست

زندگی گاهی پایین آمدن از پشت بام آرزوها،

و گاهی بالا رفتن از دیوار نا امیدی است

زندگی را نباید در ایدآل ها جستجو کرد

زندگی را باید در سخت ترین سنگ پیش پای خود بیابی

و این سنگ سخت گاهی برای تو غم یک خواب راحت

و برای دیگری غم یک مرگ راحت است

زندگی پاسخ به پرسش هایی است که خود ما طرح میکنیم

و شکست یا پیروزی ما نیز در پاسخ های ما نهفته است

انسانهای بزرگ همیشه در چالش با پرسش های بزرگ ماندگار میشوند....

                                                                                                "مبین"